تحلیل نظری نقش سبک های تنظیم هیجان در پیش بینی سلامت روان و رضایت از زندگی در بزرگسالان شاغل

هدف از این مقاله مروری-تحلیلی، بررسی عمیق و نظام مند نقش سبک های تنظیم هیجان به عنوان یک متغیر کلیدی در پیش بینی سلامت روان و رضایت از زندگی در جمعیت بزرگسالان شاغل است. در دنیای پرفشار امروز، محیط کار به یکی از اصلی ترین منابع استرس و هیجانات مثبت و منفی تبدیل شده است. توانایی افراد در مدیریت این هیجانات، نه تنها بر عملکرد شغلی، بلکه بر کیفیت کلی زندگی و بهزیستی روانشناختی آن ها تاثیر مستقیمی دارد. این پژوهش با رویکردی توصیفی-تحلیلی و با استفاده از روش کتابخانه ای، به واکاوی مبانی نظری، شواهد پژوهشی و چشم اندازهای آینده در این حوزه می پردازد. یافته ها نشان می دهند که سبک های انطباقی تنظیم هیجان، مانند ارزیابی مجدد شناختی، به طور معناداری با سطوح بالاتر سلامت روان (کاهش اضطراب و افسردگی) و رضایت از زندگی مرتبط هستند. در مقابل، سبک های ناسازگارانه، به ویژه فرونشانی هیجانی، به عنوان یک عامل خطر برای بروز مشکلات روانشناختی و کاهش رضایت از زندگی عمل می کنند. این مقاله ضمن تحلیل شکاف های موجود در پژوهش های پیشین، چارچوبی مفهومی برای درک این روابط ارائه کرده و پیامدهای کاربردی مهمی را برای متخصصان سلامت روان، مدیران سازمان ها و سیاست گذاران نظام سلامت مطرح می سازد. همچنین، مسیرهای پژوهشی جدیدی برای تحقیقات آتی در این حوزه پیشنهاد می شود تا درک ما از تعامل پیچیده بین هیجان، کار و زندگی عمیق تر گردد.

Keywords:

تنظیم هیجان , سلامت روان , رضایت از زندگی , بزرگسالان شاغل , ارزیابی مجدد شناختی