تاثیر آموزش تعاملی چندوجهی (کلامی، غیرکلامی، حسی-حرکتی) بر تعامل اجتماعی در طیف اتیسم

اختلال طیف اتیسم یکی از مهم ترین اختلال های رشد عصبی است که با نقایصی در حوزه های ارتباط و تعامل اجتماعی همراه است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش تعاملی چندوجهی (کلامی، غیرکلامی و حسی-حرکتی) بر بهبود تعامل اجتماعی در کودکان دارای اختلال طیف اتیسم بود. نتایج نشان داد اثر اصلی زمان، گروه و تعامل گروه×زمان بر نمره کلی تعامل اجتماعی معنادار است. همچنین بهبود معناداری در مولفه های آگاهی اجتماعی، انگیزش اجتماعی و ارتباط اجتماعی و نیز در رفتارهای غیرکلامی مشاهده شد. افزون بر این، توانایی های حسی-حرکتی کودکان گروه آزمایش نیز به طور معنی داری ارتقا یافت. بر اساس یافته ها، آموزش تعاملی چندوجهی موجب تقویت هم زمان مهارت های زبانی، غیرکلامی و حرکتی و در نتیجه بهبود تعامل اجتماعی پایدار در کودکان دارای اختلال طیف اتیسم می شود.

Keywords:

اتیسم , تعامل اجتماعی , آموزش تعاملی چندوجهی , مهارت های ارتباطی , حسی-حرکتی