رابطه میان احساس تعلق شهری و همکاری شهروندان با نیروهای امدادی در بحران ها

در سال های اخیر، افزایش وقوع بحران های طبیعی و انسانی در کلان شهرها، اهمیت همکاری موثر میان شهروندان و نیروهای امدادی را بیش از پیش آشکار کرده است. یکی از عوامل تعیین کننده در میزان این همکاری، احساس تعلق شهری است؛ مفهومی که بیانگر پیوند عاطفی، اجتماعی و روانی افراد با شهر محل زندگی شان می باشد. این پژوهش با هدف بررسی رابطه میان احساس تعلق شهری و میزان همکاری شهروندان با نیروهای امدادی در شرایط بحرانی در شهر شیراز انجام گرفت. یافته های تحقیق نشان داد میان احساس تعلق شهری و میزان همکاری شهروندان با نیروهای امدادی در بحران ها رابطه ای مثبت و معنادار وجود دارد. شهروندانی که احساس تعلق بیشتری نسبت به شهر خود داشتند، تمایل بالاتری برای مشارکت در عملیات امدادی، ارائه اطلاعات به نیروهای امدادی و رعایت توصیه های ایمنی از خود نشان دادند. نتایج مصاحبه ها نیز تایید کرد که احساس تعلق می تواند از طریق افزایش اعتماد اجتماعی، تقویت همبستگی شهری و درونی سازی مسئولیت جمعی، بستر مناسبی برای همکاری داوطلبانه شهروندان در زمان بحران ها فراهم آورد. در مجموع، پژوهش حاضر بر ضرورت تقویت برنامه های فرهنگی، آموزشی و اجتماعی با محوریت تعلق شهری تاکید دارد تا همکاری میان مردم و نیروهای امدادی در شرایط اضطراری ارتقا یابد.

Keywords:

احساس تعلق شهری , همکاری شهروندان , نیروهای امدادی , مدیریت بحران , شیراز