بررسی رابطه بین استرس شغلی و رضایت کاری در کارکنان سازمان آتش نشانی کلان شهرها(مطالعه موردی:کلانشهر شیراز)

استرس شغلی و رضایت کاری دو عامل کلیدی در سلامت روان و عملکرد کارکنان سازمان های امدادی و ایمنی شهری به شمار می روند. کارکنان آتش نشانی به طور مداوم در معرض شرایط پرخطر، فشارهای جسمانی و روانی و تصمیم گیری های حساس قرار دارند که می تواند منجر به افزایش سطح استرس شغلی و کاهش رضایت کاری شود. هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین استرس شغلی و رضایت کاری در کارکنان سازمان آتش نشانی کلان شهر شیراز بود. این تحقیق از نوع کاربردی-توصیفی تحلیلی با رویکرد کمی بود. جامعه آماری شامل تمام کارکنان سازمان آتش نشانی کلان شهر شیراز در سال ۱۴۰۴ بود و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، ۱۰۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه استاندارد استرس شغلی (Job Stress Scale) و پرسشنامه رضایت کاری (Job Satisfaction Survey) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۷ تحلیل شد و آزمون های آماری شامل همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی و تحلیل واریانس (ANOVA) به کار گرفته شد. یافته ها نشان داد که استرس شغلی و رضایت کاری رابطه معنادار معکوس دارند (p<۰.۰۱)، به طوری که افزایش سطح استرس شغلی با کاهش رضایت کاری همراه بوده است. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که استرس شغلی می تواند ۲۷ درصد تغییرات رضایت کاری را پیش بینی کند. بررسی ابعاد مختلف استرس شغلی نشان داد که فشار کاری و عدم تعادل بین کار و زندگی بیشترین تاثیر منفی را بر رضایت کاری داشته اند. نتیجه گیری کلی تحقیق بیانگر اهمیت مدیریت استرس و ارتقای عوامل حمایتی سازمانی برای افزایش رضایت کاری و بهبود سلامت روان کارکنان آتش نشانی است. یافته ها می تواند راهنمای سیاست گذاران و مدیران سازمان های امدادی در طراحی برنامه های آموزشی، مشاوره ای و حمایتی برای کاهش استرس و ارتقای رضایت شغلی باشد.

Keywords:

استرس شغلی , رضایت کاری , کارکنان آتش نشانی , سلامت روان , سازمان های امدادی