بررسی نقش خودشناسی و هوش هیجانی در پیش بینی سبک های فرزندپروری والدین

سبک های فرزندپروری تاثیر بسزایی بر رشد اجتماعی، شناختی و هیجانی کودکان دارند و درک عواملی که این سبک ها را شکل می دهند، از اهمیت بالایی برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش خودشناسی و هوش هیجانی در پیش بینی سبک های فرزندپروری والدین (مقتدرانه، مستبدانه، و سهل انگارانه) انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه والدین در سال ۱۴۰۴ در شاهین شهر اصفهان سکونت داشتند و به روش نمونه گیری در دسترس ۲۲۰ نفر انتخاب شدند و با استفاده از ابزارهای استاندارد اندازه گیری خودشناسی قربانی و همکاران (ISK, ۲۰۱۵)، هوش هیجانی برادبری و گریوز (EIQ, ۲۰۰۵) و سبک های فرزندپروری بامریند (BPMQ, ۱۹۹۱) مورد سنجش قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج نشان داد که هر دو سازه پیش بین های معناداری برای سبک های فرزندپروری هستند. به طور خاص، خودشناسی و هوش هیجانی با سبک مقتدرانه همبستگی مثبت و قوی داشته و با سبک های مستبدانه و سهل انگارانه همبستگی منفی نشان دادند. نتایج دلالت بر این دارد که افزایش آگاهی فردی از خود و توانایی مدیریت موثر هیجانات، والدین را به سمت اتخاذ رویکردی متعادل و موثرتر در تربیت سوق می دهد.

Keywords:

خودشناسی , هوش هیجانی , سبک های فرزندپروری , والدین