مروری بر دشواری های تنظیم هیجان در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری خودایمنی و زوال دهنده میلین در سیستم عصبی مرکزی است. این بیماری افراد در تمامی سنین را مبتلا می سازد؛ اما شیوع آن در زنان بیشتر است. علت شناسی و پاتوفیزیولوژی بیماری به طور کامل روشن نیست؛ با این حال، باور بر آن است که لنفوسیت های خودواکنش گر نقش محوری در بروز بیماری ایفا می کنند، در حالی که زمینه ژنتیکی و عوامل محیطی نیز در این روند دخیل هستند. تشخیص بیماری بر پایه معیارهای مک دونالد صورت می گیرد و بیماری با تظاهرات بالینی متنوعی بروز می کند. درمان بر اصول تعدیل ایمنی استوار است، با هدف کنترل بیماری و پیشگیری از عود آن. از جمله علائم شایع MS می توان به اختلالات حرکتی، حسی و شناختی اشاره کرد. اختلالات شناختی که در میان مبتلایان به MS شایع هستند، پیامدهای متعددی در ابعاد روانی، اجتماعی و اقتصادی زندگی روزمره دارند و به طور قابل توجهی کیفیت زندگی بیماران را کاهش می دهند. نارسایی های روان شناختی و شناختی ممکن است در هر مرحله ای از بیماری بروز یابند و با تغییرات ساختاری و عملکردی در سیستم عصبی مرکزی مرتبط هستند. پیشگیری از این اختلالات نیازمند مداخله زودهنگام درمان هایی است که سیر طبیعی بیماری را تعدیل می کنند، در کنار اتخاذ رفتارهای سلامت محور، از جمله ترک سیگار، تغذیه مناسب و فعالیت بدنی منظم. درمان دارویی اثربخشی محدودی در این زمینه دارد؛ ازاین رو، توانبخشی شناختی که شامل بهره گیری از راهبردهای جبرانی، روش های ترمیمی مبتنی بر نوروپلاستیسیته مغز و تمرینات شناختی برای شکل دهی شبکه های عملکردی جدید مغزی است، از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف این مطالعه، بررسی دشواری های تنظیم هیجان و اختلالات شناختی در سیر بیماری مولتیپل اسکلروزیس است، با تاکید ویژه بر عوامل درونی و بیرونی موثر بر آن ها، همراه با مرور روش های نوین درمان و پیشگیری.

Keywords:

اختلالات شناختی , اختلالات هیجانی , مولتیپل اسکلروزیس , پرستار , پیشگیری , درمان