تاثیر سبک دلبستگی بر شکل گیری اختلالات شخصیت؛ تحلیلی روان شناختی با رویکرد پژوهشی

سبک های دلبستگی یکی از بنیادی ترین عوامل شکل دهنده شخصیت و الگوهای ارتباطی انسان در طول زندگی هستند. اختلالات شخصیت به عنوان الگوهای پایدار و ناسازگار رفتار، هیجان و شناخت، اغلب در بستر روابط اولیه ناکارآمد و سبک دلبستگی ناایمن رشد می کنند. هدف این پژوهش بررسی تاثیر سبک های دلبستگی ایمن، دوسوگرا و اجتنابی بر پیش بینی اختلالات شخصیت است. یافته ها نشان داد سبک دلبستگی ایمن با کاهش معنادار اختلالات شخصیت به ویژه مرزی، نمایشی و وابسته مرتبط است. سبک دلبستگی ناایمن دوسوگرا و اجتنابی، پیش بینی کننده قدرتمند الگوهای شخصیتی ناسازگار مانند اختلال شخصیت مرزی، ضداجتماعی، خودشیفته و اجتنابی بود. نتایج پژوهش تاکید می کند که سبک دلبستگی نقش بنیادینی در تکوین شخصیت و آسیب شناسی آن دارد و می تواند به عنوان شاخص مهمی در مداخلات درمانی، ارزیابی اولیه و پیشگیری مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

سبک دلبستگی , اختلالات شخصیت , دلبستگی ایمن , دلبستگی ناایمن , آسیب شناسی شخصیت