اثر بخشی واقعیت مجازی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد در کاهش علائم اختلال استرس پس از سانحه و افزایش خود تنظیمی هیجانی در جانبازان جنگ تحمیلی شهر نجف آباد

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی واقعیت مجازی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد در کاهش علائم اختلال استرس پس از سانحه و افزایش خودتنظیمی هیجانی در جانبازان جنگ تحمیلی شهر نجف آباد بود. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل تمامی جانبازان مبتلا به PTSD تحت پوشش مراکز درمانی نجف آباد در سال ۱۴۰۳-۱۴۰۴ بود که نمونه ای ۴۰ نفره به روش هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل هر گروه ۲۰ نفر) تقسیم شدند. گروه آزمایش تحت مداخله واقعیت مجازی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد قرار گرفتند و گروه کنترل مداخلهای دریافت نکرد. دادهها با استفاده از پرسشنامه علائم اختلال استرس پس از سانحه و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان جمع آوری و با تحلیل کوواریانس در نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که مداخله واقعیت مجازی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد به طور معناداری علائم PTSD را کاهش و خودتنظیمی هیجانی را در جانبازان افزایش داد (p ۰.۰۱ ;lt&). این پژوهش نشان دهنده اثر بخشی این روش درمانی در بهبود وضعیت روانی جانبازان است و میتواند به عنوان یک رویکرد نوین در حوزه درمان اختلالات پس از سانحه مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

واقعیت مجازی , درمان پذیرش و تعهد , اختلال استرس پس از سانحه , خودتنظیمی هیجانی , جانبازان جنگ تحمیلی