تاثیر استفاده مشکل زای موبایل بر رضایت از زندگی دانش آموزان نوجوان؛ با نقش میانجی محدودیت هیجانی از دست دادن بارآوری و جهت گیری زندگی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر استفاده ی مشکل زای تلفن همراه بر رضایت از زندگی دانش آموزان نوجوان، با تاکید بر نقش میانجی محدودیت هیجانی از دست دادن بارآوری و جهت گیری زندگی انجام شد. این مطالعه از نظر هدف بنیادی و از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دبیرستانی ۱۵ تا ۱۸ ساله شهر ارومیه در سال تحصیلی ۱۴۰۳- ۱۴۰۲ بود که ۳۶۴ نفر از آنان با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و به پرسشنامههای استفاده ی مشکل زای موبایل رضایت از زندگی، محدودیت، هیجانی از دست دادن بارآوری و جهت گیری زندگی پاسخ دادند. دادهها با آزمونهای آماری همبستگی و تحلیل مسیر تحلیل شدند. یافته ها نشان دادند که استفاده ی مشکل زای موبایل بر محدودیت هیجانی و از دست دادن بارآوری، و نیز محدودیت هیجانی و از دست دادن بارآوری بر رضایت از زندگی و همچنین از دست دادن بارآوری بر جهت گیری زندگی دانش آموزان نوجوان اثر مستقیم دارد. همچنین استفاده ی مشکل زای موبایل از طریق محدودیت هیجانی و از دست دادن بارآوری بر رضایت از زندگی اثر غیر مستقیم دارد بر این اساس استفاده ی مشکل زای موبایل میتواند با افزایش محدودیت هیجانی، کاهش بارآوری و تاثیرگذاری بر جهت گیری زندگی رضایت از زندگی نوجوانان را کاهش دهد.

Keywords:

استفادهی مشکل زای موبایل , رضایت از زندگی , محدودیت , هیجانی از دست دادن بارآوری , جهت گیری زندگی