اثر بخشی درمان پیشگیری از عود مبتنی بر ذهن آگاهی بر ابراز هیجان و تکانش بهبود یافتگان مصرف ف مواد مخدر

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی درمان پیشگیری از عود مبتنی بر ذهن آگاهی بر ابراز هیجان و تکانشگری در بهودیافتگان مصرف مواد مخدر بود. این پژوهش از نوع کاربردی و با طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه مردان بهبودیافته از مصرف مواد مخدر در یکی از کلینیکهای ترک اعتیاد شهر تهران در سال ۱۴۰۳ بود که از میان آنها ۳۰ نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه ۱۵ نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت آموزش درمان پیشگیری از عود مبتنی بر ذهن آگاهی قرار گرفت، در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. برای سنجش متغیرها از پرسشنامه ابرازگری هیجان کینگ و امونز (۱۹۹۰) و پرسشنامه تکانشگری بارت (۱۹۹۵) استفاده شد. دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که درمان پیشگیری از عود مبتنی بر ذهن آگاهی به طور معناداری موجب افزایش ابراز هیجان و کاهش تکانشگری در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شده است.

Keywords:

درمان پیشگیری از عود , ذهن آگاهی , ابراز هیجان , تکانشگری , مصرف مواد مخدر , بهبود یافتگان