اثر استرس مزمن دوران جنینی در غیاب باکتریهای روده مادر بر یادگیری و حافظه پذیری سیناپسی بعد از بلوغ در مدل حیوانی موش

چکیده: شکل چکیده پژوهش حاضر به بررسی تاثیر استرس مزمن دوران جنینی و فقدان میکروبیوم روده مادر بر عملکردهای شناختی از جمله یادگیری، حافظه و پلاستیسیتی سیناپسی در موش های آزمایشگاهی می پردازد. با وجود اهمیت شناخته شده میکروبیوم مادر در رشد عصبی جنین و سلامت روان پس از بلوغ، تعامل آن با استرس های محیطی هنوز به طور کامل روشن نیست. در این مطالعه، موش های ماده تحت شرایط استرس مزمن دوران بارداری قرار گرفته و حذف میکروبیوم روده مادر نیز انجام شد تا تاثیر ترکیبی این عوامل بررسی شود. روش تحقیق شامل آزمون رفتاری ماز (آبی) موریس برای ارزیابی حافظه و یادگیری و همچنین تحلیل پلاستیسیتی سیناپسی بود. نتایج نشان داد ترکیب استرس مزمن و فقدان میکروبیوم باعث اختلال قابل ملاحظه ای در عملکرد شناختی، کاهش حافظه بلندمدت و تضعیف پلاستیسیتی سیناپسی می شود. این یافته ها بر نقش اساسی عوامل محیطی و میکروبیوم در شکل گیری شبکه عصبی و ظرفیت های شناختی تاکید دارند و می توانند مبنایی برای توسعه راهکارهای پیشگیرانه و درمانی اختلالات شناختی ناشی از استرس های دوران بارداری و اختلالات میکروبیوم فراهم کنند. از این رو، این پژوهش با بهره گیری از مدل حیوانی و رویکرد بین رشته ای گامی موثر در شناخت پیامدهای نوروبیولوژیک عوامل غیر ژنتیکی برداشته است.

Keywords:

استرس مزمن دوران جنینی , میکروبیوم , مادر , یادگیری , حافظه , پلاستیسیتی سیناپسی