مقایسه مدلهای درون فردی و بین فردی تنظیم هیجان در تبیین نشانگان افسردگی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم

زمینه و هدف تنظیم هیجان یک سازه فراتشخیصی مهم و یکی از ابعاد اصلی و زیربنایی مشترک در اختلالات هیجانی است. تنظیم هیجان به دو طبقه کلی مدلهای درون فردی و بین فردی تقسیم می شود. این پژوهش با هدف مقایسه ی مدلهای درون فردی و بین فردی تنظیم هیجان در تبیین نشانگان افسردگی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم انجام شده است. روش بررسی این پژوهش از نوع همبستگی بود نمونه مورد مطالعه شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم بودند که در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ مشغول به تحصیل بودند. بدین منظور تعداد ۳۹۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند و به سوالات پرسشنامه های راهبردهای تنظیم هیجان (ERQ)، پرسشنامه تنظیم هیجان بین فردی (IERQ) و پرسشنامه افسردگی یک (BDHI) پاسخ دادند. داده های حاصل از پژوهش با توجه به فرضیه های مورد بررسی با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و معناداری تفاوت دو ضریب همبستگی با استفاده از نرم افزار R مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که مدل درون فردی و مدل بین فردی مدلهای تنظیم هیجان شامل مدل درون فردی طور معناداری پیش بینی کننده نشانگان افسردگی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی قم بودند و توانستند به ترتیب ۴/۵ و ۵ درصد نشانگان افسردگی را پیش بینی کنند. نتیجه گیری: هر دو مدل تنظیم هیجان درون فردی و بین فردی در تبیین نشانگان افسردگی نقش موثری دارد و به عنوان یک سازه فراتشخیصی می تواند در پیش بینی و درمان اختلالات هیجانی اثربخشی معناداری داشته باشد.

Keywords:

افسردگی , بین فردی , تنظیم هیجان , درون فردی