ارتقای خلق، علاقه و لذت در دانش آموزان کم توان ذهنی اثربخشی مداخله آموزشی مبتنی بر بازی

دانش آموزان با کم توانی عقلی اغلب با مجموعه ای گسترده از مشکلات روان شناختی مواجه هستند که شامل خلق پایین، فقدان علاقه و کاهش لذت است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخلات آموزشی مبتنی بر بازی های دبستانی در بهبود خلق، علاقه و لذت در این دانش آموزان انجام شد. این مطالعه از طرح شبه آزمایشی پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل استفاده کرد. نمونه شامل ۳۰ دانش آموز دبستانی با کم توانی عقلی بود که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در گروه آزمایشی و گروه کنترل (هر گروه ۱۵ نفر) جای گرفتند. شرکت کنندگان گروه آزمایشی ۲۱ جلسه آموزشی مبتنی بر بازی های دبستانی را دریافت کردند، در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از پرسشنامه لذت، علاقه و خلق (راس و الیور، ۲۰۰۳) جمع آوری و به کمک نرم افزار SPSS و تحلیل کوواریانس (ANCOVA) تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که برنامه آموزشی مذکور به طور معنادار، خلق، علاقه و لذت دانش آموزان را بهبود بخشید. این نتایج نشان دهنده پتانسیل مداخلات آموزشی مبتنی بر بازی در ارتقای سلامت روانی دانش آموزان با کم توانی عقلی است.

Keywords:

بازیهای دبستانی , خلق علاقه , لذت دانش آموزان کم توان عقلی