پیش بینی بهزیستی مدرسه بر اساس سرزندگی تحصیلی، خودکارآمدی و احساس تعلق در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم

هدف پژوهش حاضر پیش بینی بهزیستی مدرسه بر اساس سرزندگی تحصیلی، خودکارآمدی و احساس تعلق در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم بود. روش این پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر ماهیت توصیفی و از نظر روش همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهرستان خمین به تعداد ۳۷۶۰ نفر در سال تحصیلی ۱۴۰۳ - ۱۴۰۴ بود. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۳۵۰ نفر از ما دانش آموزان بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه های بهزیستی مدرسه تومینین سوینی و همکاران (۲۰۱۲)، سرزندگی تحصیلی مارتین و مارش (۲۰۰۸)، خودکارآمدی شرر و همکاران (۱۹۸۲) و احساس تعلق به مدرسه بری و همکاران (۲۰۰۴) بود. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات داده ها از آزمونهای کلوموگروف-اسمیرنف لون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه توسط نرم افزار SPSS۲۶ استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان داد که سرزندگی تحصیلی، خودکارآمدی و احساس تعلق قادر به پیش بینی بهزیستی مدرسه میباشند به این صورت که سهم سرزندگی تحصیلی ۲۵ درصد، سهم خودکارآمدی ۲۸ درصد سهم احساس تعلق ۳۳ درصد می.باشد بنابراین با اطمینان ۹۵ درصد احساس تعلق بیشترین سهم را در پیش بینی بهزیستی مدرسه دانش آموزان دارد در نهایت میتوان گفت درک روابط پیچیده بین سرزندگی تحصیلی، خودکارآمدی و احساس تعلق با بهزیستی مدرسه میتواند به معلمان والدین و مدیران مدرسه کمک کند تا محیطهای آموزشی را به گونه ای طراحی کنند که از نظر عاطفی و اجتماعی نیز برای دانش آموزان مطلوب باشد و بهزیستی کلی آنها را افزایش دهند.

Keywords:

بهزیستی , مدرسه , سرزندگی تحصیلی , خودکارآمدی , احساس تعلق