نقش شبکه های اجتماعی و مداخلات والدگری مثبت در ارتقای پویایی خانواده و کاهش رفتارهای مشکل ساز نوجوانان

تحولات گسترده ی فناوریهای ارتباطی و گسترش شبکه های اجتماعی ساختار تعاملات خانوادگی و الگوهای رفتاری نوجوانان را به طور چشمگیری دگرگون ساخته است. استفاده ی افراطی و بدون نظارت از شبکه های اجتماعی میتواند با افزایش رفتارهای پرخطر، افت تحصیلی، اضطراب انزوا و کاهش کیفیت روابط خانوادگی همراه باشد. در این میان خانواده و به ویژه شیوه های والدگری، نقش تعیین کننده ای در جهت دهی و کنترل آثار مثبت و منفی این فضا دارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش شبکه های اجتماعی و مداخلات والدگری مثبت در ارتقای پویایی خانواده و کاهش رفتارهای مشکل ساز نوجوانان انجام شده است. این مطالعه از نوع پژوهش مروری توصیفی-تحلیلی است که بر اساس جست وجوی نظام مند در پایگاههای علمی داخلی و بین المللی PubMed Google Scholar Springer Scopus SID در بازه ی زمانی ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۵ میلادی انجام شد. نتایج مرور پژوهشها نشان داد که شبکه های اجتماعی به صورت دوگانه عمل میکنند؛ در شرایط نظارت و ارتباط سالم، خانوادگی، میتوانند زمینه ساز رشد مهارتهای ارتباطی و خودابرازی، باشند اما در نبود ارتباط موثر والد فرزند منجر به افزایش تعارضات پرخاشگری و ضعف کنترل هیجان میگردند. در مقابل والدگری مثبت به عنوان رویکردی حمایتگر و گفت و گومحور، با تقویت انسجام خانوادگی و اعتماد متقابل اثرات منفی شبکه های اجتماعی را تعدیل کرده و به ارتقای پویایی خانواده منجر میشود. در نهایت، یافته ها تاکید می کنند که ترویج والدگری مثبت و آموزش سواد رسانه ای خانواده ها از راهکارهای موثر در کاهش رفتارهای مشکل ساز نوجوانان و بهبود روابط خانوادگی در عصر دیجیتال است.

Keywords:

شبکههای اجتماعی والدگری , مثبت پویایی خانواده , نوجوانان , رفتارهای مشکل ساز