اثر بخشی مداخلات دیجیتال در درمان اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)

تروما یک آسیب روانی عمیق است که در آن فرد با شرایطی مواجه می شود که احساساتش را به شدت برمی انگیزد، به گونه ای که خارج از آستانه تحمل اوست و بر سلامت روان و کیفیت زندگی وی تاثیر می گذارد. اختلال استرس پس از سانحه یکی از انواع تروما است که در آن فرد به طور مکرر رویداد گذشته را در ذهن خود تداعی می کند و سپس می کوشد از افکار مربوط به آن اجتناب کند؛ این وضعیت زندگی فرد را دچار اختلال می کند. این اختلال حداقل یک بار در زندگی ۹۰٪ افراد رخ می دهد و در صورت عدم درمان به صورت مزمن باقی مانده و زندگی فرد را مختل می کند. درمانهای مختلفی به کمک درمانگر وجود دارند که می توانند علائم این اختلال را کاهش دهند. با این حال، با وجود بهبود علائم، برخی تحقیقات مراجعه مجدد بزرگسالان برای درمان را گزارش کرده اند؛ بنابراین نیاز به درمانهای کوتاه تر و موثرتر همچنان احساس می شود. درمان با مداخلات دیجیتال به عنوان عرصه ای نوپا در روانشناسی بر اساس تحقیقات می تواند تاثیر قابل توجهی در کاهش علائم اختلال استرس پس از سانحه داشته باشد. در این روش از فناوری های دیجیتال برای درمان استفاده می شود. مداخلات دیجیتال چالش هایی مانند هزینه رفت و آمد و دسترسی به مشاور مجرب را حل کرده و زمان کمتری از مراجعه کننده و درمانگر می گیرد. در نتیجه با صرفه جویی در زمان دسترسی گسترده تر به مشاور فراهم می شود. افراد با این شیوه تمایل بیشتری به درمان نشان داده اند و این روش موجب بهبودی و کاهش علائم در ۸۰٪ از افراد شده است؛ بنابراین مداخلات دیجیتال به عنوان حوزه ای نوپا و موثر می تواند کمک بزرگی به افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه کند. توصیه می شود از این مداخلات در کنار مشاوره حضوری استفاده شود.

Keywords:

تروما , اختلال استرس پس از سانحه , مداخلات دیجیتال