پیش بینی سلامت روان بر اساس انگیزه ی شرکت در فعالیتهای ورزشی با نقش میانجی گری تنظیم شناختی هیجان در میان دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی سلامت روان بر اساس انگیزهی شرکت در فعالیتهای ورزشی با نقش میانجی گری تنظیم شناختی هیجان در میان دانش آموزان انجام شد. این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بوده و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر کرج در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ به تعداد ۱۵۰۰ نفر است. نمونه آماری به روش در دسترس از میان این دانش آموزان و با رعایت سه قانون تعیین حجم نمونه در معادلات ساختاری برابر با ۳۸۴ نفر انتخاب شده است. نمونه از چهار مدرسه متوسطه دخترانه کرج به ترتیب با جمعیت، ۴۲۰، ۲۸۵، ۳۳۵ و ۴۶۰ نفر به صورت در دسترس و با توزیع پرسشنامه میان دانش آموزان انتخاب شده است. برای سنجش تنظیم شناختی هیجانی از پرسشنامه گراس و جان (۲۰۰۳)، جهت سنجش سلامت روان از پرسشنامه سلامت عمومی ۲۸ سوالی توسط گلدبرگ و هیلر (۱۹۷۹) و جهت سنجش انگیزه ی شرکت در فعالیتهای ورزشی از پرسشنامه انگیزه مشارکت ورزشی (SPMQ) استفاده شد. برای تحلیل دادهها از روش مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) با استفاده از نرم افزار SPSS و pls بهره گرفته شد. یافتهها نشان داد که انگیزه شرکت در فعالیتهای ورزشی با سلامت روان دانش آموزان دختر ارتباط مثبت و معناداری دارد، راهبرد تنظیم شناختی هیجان سرکوبی هیجان با سلامت روان دانش آموزان ارتباط منفی و معناداری دارد، راهبرد تنظیم شناختی هیجان ارزیابی مجدد با سلامت روان دانش آموزان ارتباط مثبت و معناداری دارد. سرکوبی هیجان در رابطه بین انگیزه شرکت در فعالیتهای ورزشی با سلامت روان دانش آموزان دختر نقش میانجی و معناداری دارد و ارزیابی مجدد در رابطه بین انگیزه شرکت در فعالیتهای ورزشی با سلامت روان دانش آموزان دختر نقش میانجی و معناداری دارد.

Keywords:

انگیزهی شرکت در فعالیتهای ورزشی , سلامت روان , تنظیم شناختی هیجان