نقش فلسفه تعلیم و تربیت بر سلامت روان دانش آموزان در عصر دیجیتال

عصر دیجیتال با فرصتها و چالشهای بی سابقه ای زیست کودکان را دگرگون ساخته است. در این میان، سلامت روان آنان تحت تاثیر عوامل متعددی از جمله انبوه اطلاعات شبکه های اجتماعی، کاهش تعاملات چهره به چهره و ظهور هویت دیجیتال قرار گرفته است و چالشهای پیچیده ای را نیز برای سلامت روان دانش آموزان ایجاد کرده است که با رویکردهای تک بعدی قابل حل نیستند. در این پژوهش نویسنده استدلال می کند که برای رسیدن به یک راهبرد عملی تاب آور برای سلامت روان دانش آموزان در عصر دیجیتال، به کارگیری آگاهانه از نظریات فلسفه تعلیم و تربیت نقش تاثیرگذاری را ایفا می کند. روش پژوهش، تحلیلی نظری است. یافته ها نشان می دهد که آموزش فلسفه برای کودکان بر گرفته از مکتب پراگماتیسم، با تاکید بر حل مسئله، تفکر انتقادی و خودتنظیمی به دانش آموزان در مدیریت چگونگی عمل در محیط های آنلاین کمک می کند. درحالی که مکتب اگزیستانسیالیسم با تاکید بر اصالت وجود به آنها در کشف چرایی زندگی و تصمیم گیری های اخلاقی یاری می رساند. نتیجه گیری نهایی این است که استفاده از مکاتب فلسفه تعلیم و تربیت با تمرکز بر پرورش تفکر انتقادی، آموزش سواد رسانه ای، خودشکوفایی و خودتنظیمی و اخلاق مراقبت دیجیتال می توانند یکپارچه ترین و موثرترین پاسخ تربیتی را برای ارتقاء سلامت روان و آمادگی دانش آموزان برای مواجهه با ابهامات عصر دیجیتال فراهم سازند.

Keywords:

فلسفه تعلیم و تربیت , سلامت روان دانش آموزان , عصر دیجیتال