تعیین اثربخشی واقعیت درمانی بر خود انتقادی در افراد دارای تجربه شکست عاطفی

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تعیین اثر بخشی واقعیت درمانی بر خود انتقادی در افراد دارای تجربه شکست عاطفی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه افراد دارای شکست عاطفی مراجعه کننده به مراکز و کلینیکهای مشاوره (آراما، باور، رهیافت، آوا یاس سپید آفتابگردان و (شادمان شهر ساری در سال ۱۴۰۳ بودند. روش نمونه گیری به روش تصادفی ساده از بین این افراد ۳۰ نفر انتخاب شدند که این ۳۰ نفر هم به روش تصادفی ساده به دو گروه ۱۵ نفره کنترل و آزمایش تقسیم شدند و مورد آزمایش قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه خودانتقادی تامپسون و زوروف (۲۰۰۴) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. نتایج نشان داد که واقعیت درمانی بر خود انتقادی در افراد دارای تجربه شکست عاطفی اثربخش است.

Keywords:

واقعیت درمانی , خود انتقادی , شکست عاطفی