اثر بخشی مهارتهای مقابله ای بر کاهش علایم بدنی اضطراب در دانش آموزان پسر دارای اختلال وسواس جبری مقطع متوسطه دوره دوم

هدف این پژوهش بررسی اثر بخشی مهارتهای مقابله ای هیجان مدار و مساله مدار بر کاهش علائم بدنی اضطراب در دانش آموزان پسر دارای اختلال وسواس جبری مقطع متوسطه دوم بود. روش پژوهش از نوع آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان پسر مدارس منطقه چهار تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ بود که از میان آنها با استفاده از پرسشنامه اضطراب بک (BAI) و مقیاس وسواس یاله براون ۵۱ دانش آموز دارای علائم اضطراب انتخاب شدند و نمونه نهایی ۴۵ نفر بود که به روش نمونه گیری تصادفی ساده در سه گروه شامل گروه هیجان، مدار گروه مساله مدار و گروه کنترل تقسیم شدند. مداخلات شامل آموزش مهارتهای مقابله ای در ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای بر اساس پروتکل پولاک و دابرووسکا (۲۰۲۰) بود. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس و نرم افزار Spss۲۶ تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که هر دو مداخله هیجان مدار و مساله مدار در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری موجب کاهش نمره کل رابطه اضطراب و زیر مقیاس علائم بدنی اضطراب در پس آزمون و پیگیری شدند. یافتهها موید اثر بخشی مهارتهای مقابله ای در کاهش علائم اضطراب و وسواس و افزایش توانمندی دانش آموزان در مدیریت هیجانات و موقعیتهای استرس زا است.

Keywords:

مهارتهای مقابله ای , اضطراب اختلال وسواس , جبری هیجان مدار , مساله مدار