تاثیر منابع انسانی الکترونیکی مبتنی بر هوش مصنوعی بر عملکرد سازمانی: نقش میانجی رضایت شغلی و عملکرد کارکنان در پارکهای علم و فناوری

هدف این پژوهش بررسی تاثیر منابع انسانی الکترونیکی مبتنی بر فناوریهای نوین دیجیتال و هوش مصنوعی بر عملکرد سازمانی با نقش میانجی رضایت شغلی و عملکرد کارکنان شرکتهای پارک علم و فناوری زاهدان است. روش پژوهش از حیث هدف، توصیفی-کاربردی و از منظر گردآوری دادهها میدانی میباشد. جامعه آماری شامل کارکنان شرکتهای مستقر در پارک علم و فناوری زاهدان ۲۰۰ نفر بوده که بر اساس فرمول کوکران ۱۳۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و ۱۲۸ پرسشنامه معتبر جمع آوری گردید. دادهها با استفاده از نرم افزارهای SPSS و PLS تحلیل شد. یافتهها نشان داد منابع انسانی الکترونیکی هوشمند تاثیر معناداری بر بهبود عملکرد سازمانی دارند و این رابطه با نقش میانجی رضایت شغلی و عملکرد کارکنان تقویت میشود. نتایج پژوهش اهمیت توجه مدیران شرکتهای فناور به توسعه زیرساختهای داده محور در مدیریت منابع انسانی را برجسته میسازد؛ چرا که بهره گیری از راهکارهای دیجیتال و هوشمند نه تنها موجب ارتقای کارایی فردی میشود بلکه بستر پایداری و نوآوری در زیست بوم سازمانی را فراهم می آورد.

Keywords:

منابع انسانی الکترونیکی , هوش مصنوعی , عملکرد سازمانی , رضایت شغلی , پارک علم و فناوری