تاثیر آموزش گروهی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کیفیت روابط زناشویی ادراک شده مادران شاغل

هدف پژوهش حاضر تاثیر آموزش گروهی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کیفیت روابط زناشویی ادراک شده مادران شاغل بود. روش: روش پژوهش حاضر نیمه تجربی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل مادران شاغل متاهل مراجعه کننده به مرکز مشاوره و ازدواج فروغ امید خرم آباد در بهار و تابستان سال ۱۴۰۴ بود که به روش نمونه گیری هدفمند ۳۰ نفر از این مادران انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند و به پرسشنامه کیفیت زناشویی باسبی و همکاران (۱۹۹۵) پاسخ دادند روش تجزیه و تحلیل دادههای آماری از طریق تحلیل کوواریانس چند متغیره بود که از طریق نرم افزار آماری ۲۶-SPSS انجام گرفت یافته ها نتایج نشان داد گروه آزمایش در مرحله پس آزمون میانگین نمرات بیشتری را کسب کردند به عبارتی آموزش گروهی مبتنی بر ذهن آگاهی باعث افزایش کیفیت روابط زناشویی ادراک شده مادران شاغل شد. نتایج از درمانهای مبتنی بر ذهن آگاهی میتوان جهت افزایش کیفیت روابط زناشویی در زوجینی استفاده کرد که در شغلشان بر زندگی زناشویی آنها آسیب وارد کرده است.

Keywords:

ذهن آگاهی روابط زناشویی , شغل , کارمند