رابطه کمال گرایی مادران با اختلالات رفتاری عاطفی- کودکان

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین کمالگرایی مادران با اختلالات رفتاری وعاطفی در کودکان، اجراء شده است. گروه نمونه به حجم 86 نفر از مادران(مراکز پیش دبستانی نواحی هفت گانه مشهد) با روش نمونه گیری مرحله ای تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، شاخص کمالگرایی هیل و همکاران و پرسشنامه مرضی کودکانCSI-4برای اختلالات رفتاری- عاطفی کودکان بودند. آزمودنیها ابتدا به پرسشنامه کمالگرایی والدین پاسخ دادند و سپس پرسشنامه اختلالات رفتاری– عاطفی کودکان را تکمیل کردند. نتایج نشان داد که بین میزان سطوح کمالگرایی مادران و اختلالات رفتاری– عاطفی کودکان در سطحP<%5 برای اختلال هایODDتیک و هراس همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد و همچنین بین نمره کلی کمال گرایی و اختلال اضطرابی و افسردگی نیز همبستگی مثبت و مستقیم وجود دارد که این همبستگی از لحاظ آماری معنادار نمی باشد. یافته ها نشان می دهد که اختلال هایی که دارای همبستگی مثبت ومعنادار هستند، نسبت به کیفیت توقعات مادران و به طورکلی تعاملات والد-کودک حساس هستند. اختلالهایی که همبستگی معناداری ندارند، این اختلالها بیشتر مبنای زیست شناختی و عصب شناختی دارند، یعنی عوامل درونی کودک و نه عوامل خانوادگی، در ایجاد این اختلال ها نقش دارند

Keywords:

کمال گرایی مادران , اختلالات رفتاری– عاطفی , کودکان