تاثیر آموزش فرزندپروری بر پایه ی شفقت مبتنی بر ذهن آگاهی بر خودکارآمدی والدگری مادران

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش فرزندپروری بر پایه ی شفقت مبتنی بر ذهن آگاهی بر خودکارآمدی والدگری مادران انجام گرفت. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و جامعه آماری شامل کلیه مادران یزد بود. حجم نمونه شامل ۳۰ نفر از مادران که به روش در دسترس انتخاب و با تخصیص تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) قرار گرفتند. ابزار پژوهش برای گردآوری اطلاعات پرسشنامه خودکارآمدی والدگری بود و برای ارائه آموزش فرزندپروری بر پایه ی شفقت مبتنی بر ذهن آگاهی، کارگاه آموزشی طراحی شده توسط پژوهشگر بوده است که طی ۱۴ جلسه ۶۰ دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا گردید. آزمون آماری تحلیل کوواریانس برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج بررسی فرضیه ها از طریق تحلیل کوواریانس سطح معناداری (۰.۰۵) نشان داد، بین میانگین نمرات خودکارآمدی والدگری دو گروه در مرحله پس آزمون پس از حذف اثر پیش آزمون میانگین تعدیل شده تفاوت معناداری مشاهده می شود. اندازه اثر آموزش ۰.۵۹۳ بوده است، بدین معنی که ۵۹.۳ درصد از تغییرات گروه آزمایش در پس آزمون بر اثر مداخله آموزش بوده است. آموزش فرزندپروری بر پایه ی شفقت مبتنی بر ذهن آگاهی بر خودکارآمدی والدگری موثر می باشد و باعث بهبود آن می شود.

Keywords:

فرزندپروری , شفقت , ذهن آگاهی , خودکارآمدی والدگری