نقش زبان و ادبیات فارسی در وحدت ملی ایران

حافظ زبان در فرهنگ و جامعه نقش اساسی دارد و در فرآیند ملت سازی نیز زبان، واحد دارای نقش عمده و عظیمی است. ادبیات و محصول ادبی اعم از نثر و نظم می توانند در گسترش و تحکیم انسجام ملی موثر باشند چنانچه آثاری چون شاهنامه ی فردوسی حس شجاعت و جوانمردی را تهییج می کنند؛ و چه این که خطابه های آتشین برخی رهبران می توانند مردم را به دفاع و اتحاد فرا خوانند و احساس افتخار به آثار شاعران و حکیمانی مانند: سعدی و مولانا خیام نظامی... احساس مشترک همه ی فارسی زبانان به کتب و متون ادبی، آنها را به یکدیگر نزدیک تر می سازد و نقل قول اشعار شیرین، شاعران شیرینی هر محفل و مجلسی خواهد بود. از این رو، نقش زبان و ادبیات فارسی در ایجاد وحدت و یکپارچگی ملی را نمی توان نادیده گرفت. با توجه به این مطلب، پژوهش حاضر بر آن است تا به بررسی نقش زبان و ادبیات فارسی در ایجاد وحدت ملی مردم ایران بپردازد. چرا که زبان فارسی در هویت بخشیدن به ایران و حفظ وحدت ارضی و فرهنگی آن نیز نقش بدون انکاری بازی کند. در این مقاله سعی شده معرفی زبان فارسی، جایگاه ملی و بین المللی آن، نقش آن در هویت دینی و ملی ایرانیان و ضرورت حفظ و نگهداری آن مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

زبان فارسی , ادب فارسی , وحدت ملی , هویت ایرانی