اصول حاکم بر مفهوم نظم عمومی در علائم تجاری در حقوق ایران

علامت تجاری نشانه ای است که سبب تمیز مبدا کالاها و خدمات یک بنگاه تجاری از کالاها و خدمات مشابه بنگاه دیگر می گردد. مصرف کننده، علامت تجاری را راهنمایی برای اعتماد کردن به کیفیت کالا و خدمت خاص می داند. علامت تجاری هنگامی از تمام یا برخی از حمایت های قانونی بهره مند می شود که در اداره مالکیت صنعتی ثبت گردد. ثبت علامت تجاری منوط به جمع بودن شرایط قانونی است. یکی از شرایطی که قانون ثبت اختراعات طرح های صنعتی و علائم تجاری جمهوری اسلامی ایران، برای ثبت علامت تجاری شخص متقاضی لازم می داند عدم تنافی علامت تجاری با نظم عمومی و اخلاق حسنه به معنای عام است. نظم عمومی و اخلاق حسنه از جمله اصطلاحاتی هستند که تعریف مشخصی از آن ها ارائه نشده است. این مفاهیم در مورد علائم تجاری کمی پیچیده تر هستند؛ زیرا از سویی علامت تجاری و محتویات آن به خودی خود می تواند خلاف نظم عمومی و اخلاق حسنه باشد و از سویی دیگر ممکن است خود علامت تجاری مغایرتی با نظم عمومی نداشته لیکن کالاها و خدماتی که علامت تجاری ناظر به آن است جزء کالاهای ممنوع باشد. مهم ترین موضوعات مربوط به رابطه اخلاق و علامت تجاری از جمله بحث تعارض میان آزادی بیان و الزام رعایت اخلاق در فرآیند ثبت علامت تجاری در این رابطه قابل توجه است.

Keywords:

علامت تجاری , نظم عمومی , اخلاق حسنه , مالکیت صنعتی , کالا