اثربخشی آموزش تئوری انتخاب بر تاب آوری و مسئولیت پذیری

این پژوهش با هدف تعیین اثر بخشی آموزش تئوری انتخاب بر تاب آوری و مسئولیت پذیری سربازان وظیفه شهرستان فریدونکنار انجام شد. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل اجرا گردید. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه سربازان وظیفه نیروی انتظامی و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شهرستان فریدونکنار بود که تعداد آنها ۱۸۰ نفر برآورد شد از میان آنها ۱۲۰ نفر به روش در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) و پرسشنامه مسئولیت پذیری هاریسون و گاف (۱۹۸۲ پاسخ دادند پس از تحلیل نتایج اولیه آزمودنیهایی که دارای نمرات پایین تر از ۵۰ در تاب آوری و پایینتر از ۲۵ در مسئولیت پذیری بودند در مجموع ۶۳ نفر شناسایی شدند از میان این افراد ۳۰ نفر به روش تصادفی ساده انتخاب و به طور مساوی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. گروه آزمایش طی هشت جلسه آموزشی ۱۲۰ دقیقه ای برنامه آموزش تئوری انتخاب را دریافت کرد در حالی که گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد پس از پایان جلسات آموزشی هر دو گروه در مرحله پس آزمون شرکت کردند. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد که بین نمرات پس آزمون دو گروه آزمایش و کنترل در متغیرهای تاب آوری و مسئولیت پذیری تفاوت معناداری وجود داشت. به بیان دیگر، آموزش تئوری انتخاب واقعیت درمانی (گلسر به طور معناداری موجب افزایش تاب آوری و مسئولیت پذیری سربازان وظیفه شد.

Keywords:

تئوری انتخاب , تاب آوری , مسئولیت پذیری