اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر انعطاف پذیری،شناختی، عملکرد تحصیلی و تنظیم هیجان

هدف این مطالعه بررسی و مقایسه اثر بخشی آموزش ذهن آگاهی بر انعطاف پذیری شناختی عملکرد تحصیلی و تنظیم هیجان دانش آموزان پایه ابتدایی دارای اختلال یادگیری شهرستان سوادکوه بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون-پس آزمون و شامل دو گروه آزمایش و کنترل انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان پایه ابتدایی دارای اختلال یادگیری در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ۳۰ نفر از آنها انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵) نفر) و گروه کنترل ۱۵) نفر جای گذاری شدند. گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه های انعطاف پذیری شناختی دنیس و ندروال (۲۰۱۰) عملکرد تحصیلی درتاج (۱۳۸۳) و تنظیم هیجان گراس (۲۰۰۳) انجام شد. مداخلات آموزش ذهن آگاهی براساس پروتکل کابات زین (۲۰۱۹) در ۸ جلسه برگزار گردید. برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ استفاده شد و تحلیل کوواریانس چند متغیره به منظور بررسی تاثیر آموزش بر متغیرهای وابسته اعمال شد. نتایج نشان داد که بین نمرات کل و خرده مقیاسهای پرسشنامه ها در پیش آزمون و پس آزمون تفاوت معناداری بین گروه آزمایش و گروه کنترل وجود داشت (۰/۰۵>P). بر اساس یافته ها آموزش ذهن آگاهی توانست به طور موثر انعطاف پذیری شناختی عملکرد تحصیلی و تنظیم هیجان دانش آموزان پایه ابتدایی دارای اختلال یادگیری شهرستان سوادکوه را بهبود بخشد.

Keywords:

آموزش ذهن آگاهی , انعطاف پذیری , شناختی , عملکرد تحصیلی , تنظیم هیجان , اختلال یادگیری