بررسی رابطه مطلوبیت اجتماعی با عزت نفس و شادکامی

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین مطلوبیت اجتماعی با عزت نفس و شادکامی در میان دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر جویبار بود. این مطالعه از نظر روش در زمره تحقیقات توصیفی - همبستگی و از نظر هدف بنیادی به شمار می رفت. جامعه آماری شامل ۷۷۸ دانش آموز دختر بود که با استفاده از جدول گرجسی و مورگان ۲۴۷ نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه شادکامی آکسفورد (OHI) و پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت (SEI) بودند. داده ها با بهره گیری از شاخص های آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین مطلوبیت اجتماعی با هر دو متغیر عزت نفس و شادکامی رابطه مثبت و معناداری وجود داشت. همچنین مشخص گردید که مطلوبیت اجتماعی با تمامی ابعاد عزت نفس و شادکامی ارتباط معناداری دارد. بر اساس یافته ها از میان خرده مقیاس های شادکامی، بیشترین اثر مربوط به رضایت از زندگی و کمترین اثر مربوط به کنترل بود. در زمینه عزت نفس نیز نتایج حاکی از آن بود که هر چهار بعد عزت نفس بر مطلوبیت اجتماعی تاثیر مثبت داشتند؛ به طوری که بیشترین تاثیر از سوی عزت نفس خانوادگی و کمترین تاثیر از جانب عزت نفس اجتماعی مشاهده شد.

Keywords:

مطلوبیت , اجتماعی , عزت نفس , شادکامی , رضایت از زندگی , عزت نفس اجتماعی