تاثیر مداخلات روان شناختی و دارودرمانی بر بهبود اختلال شخصیت مرزی: یک مرور نظام مند

هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر مداخلات روان شناختی و دارودرمانی بر بهبود اختلال شخصیت مرزی به روش مرورنظام مند بود. در این مطالعه مرور سیستماتیک بدین صورت که یافتههای پژوهشی با جستجو در پایگاههای اصلی پزشکی و روانشناسی تا آوریل ۲۰۲۵ انجام شد برای تحلیل دادههای ناهمگون از سنتز روایی و برای تخمین اثرات تجمیعی از متاآنالیز با مدل اثرات تصادفی استفاده کرده است. تجزیه و تحلیل زیرگروه نیز بر اساس نوع مداخله و کیفیت مطالعه انجام شد. یافته ها: این مرور نظام مند نشان میدهد که مداخلات روانشناختی به ویژه رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) قویترین شواهد را برای بهبود علائم اصلی اختلال شخصیت مرزی BPD نشان میدهند درمانهای دارویی اگرچه برای شدت کلی اختلال کمتر موثر هستند، اما مزایای خاص علائم به ویژه برای تکانشگری خشم و بی ثباتی خلقی را ارائه میدهند. نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن است که تحقیقات آینده باید کارآزماییهای با کیفیت بالا و در مقیاس بزرگ را که اثربخشی و ایمنی طولانی مدت درمانهای ترکیبی را ارزیابی میکنند، در اولویت قرار دهند.

Keywords:

اختلال شخصیت مرزی , رویکرد درمانی , مداخلات روانشناختی , مداخلات گروهی , دارودرمانی