مطالعه نقش خودآگاهی هیجانی و ابعاد آن در پیش بینی سبک های تصمیم گیری

هدف از این تحقیق بررسی نقش خودآگاهی هیجانی و ابعاد آن در پیش بینی سبک های تصمیم گیری در یک نمونه ۱۸۰ صاحب کسب و کار از بخش های تولیدی، بازرگانی و خدماتی در شهرستانهای تنکابن و رامسر بود. یافته ها نشان دادند رابطه مثبت معناداری بین خودآگاهی هیجانی و سبک های تصمیم گیری عقلانی و شهودی و رابطه منفی معناداری با سبک های وابستگی، آنی و اجتنابی وجود دارد. مدل های رگرسیون برای پیش بینی سبک های تصمیم گیری به طور آماری معنادار بوده و خودآگاهی هیجانی به عنوان یک پیش بین قوی معرفی شد. علاوه بر این، نمرات بالای پرسشنامه خودآگاهی هیجانی نشان دهنده آگاهی هیجانی بیشتر است که با تصمیم گیری های عقلانی و تا حدی شهودی مثبت مرتبط است، در حالی که افراد با آگاهی هیجانی کمتر احتمال تصمیم گیری های وابستگی، آنی و اجتنابی را دارند. یافته ها با تحقیقات پیشین از جمله مایر و سالوی (۱۹۹۷)، لاوریولا و همکاران (۲۰۱۴)، کابلو و همکاران (۲۰۱۶)، گارتنر و سویلو (۲۰۱۲)، نوری و همکاران (۲۰۲۱)، یوسفی و کریمی (۲۰۱۹)، حسینی و بابایی (۲۰۱۸)، و معینی و زارع (۲۰۲۰) سازگار است.

Keywords:

خودآگاهی هیجانی , سبک های تصمیم گیری , پیش بینی , رگرسیون