هیپنوتیزم درمانی و سوگ، یک مطالعه مروری

فقدان یک تجربه همگانی است که با از دست دادن افراد، موقعیت ها یا نقش های مهم زندگی همراه است. سوگ به عنوان یکی از واکنش های بنیادی انسان به فقدان، می تواند پیامدهای روان شناختی و جسمانی عمیقی بر بازماندگان بگذارد. در سال های اخیر، توجه پژوهشگران به شناسایی رویکردهای درمانی نوین و مکمل برای کاهش پیامدهای سوگ در سوگواران معطوف شده است. هیپنوتیزم درمانی یک روش درمانی بر پایه تمرکز عمیق، تلقین و تغییر حالت آگاهی است. شواهد پژوهشی نشان می دهد که هیپنوتیزم درمانی می تواند با کاهش تنش های هیجانی، تسهیل پردازش هیجانات، بازسازی شناختی، ارتقای تاب آوری و تسریع در فرایند بهبود افراد سوگوار با کاهش علائم پس از سانحه کمک کند. همچنین، هیپنوتیزم درمانی می تواند با کاهش علائم اضطراب و افسردگی، فرایند سوگواری را تسهیل کند. این درمان در حال حاضر به عنوان یک ابزار بالقوه در مداخلات مرتبط با سوگ مورد بررسی قرار می گیرد. مقاله حاضر با هدف خلاصه کردن یافته های علمی جدید و پژوهش های نوین، تحلیل جایگاه هیپنوتیزم درمانی در مداخلات درمانی سوگ و برجسته کردن چشم اندازهای آتی برای پژوهش و کاربرد بالینی ارائه شده است. طبق مبانی نظری و پژوهشی، هیپنوتیزم درمانی در بهبود سوگ کارآمد است.

Keywords:

هیپنوتیزم درمانی , سوگ , فقدان , مطالعه مروری