کندوکاوی در نقش گردشگری روستایی در طی مسیر توسعه پایدار مورد: روستای پیران

گردشگری روستایی یکی از زمینه های نسبتاً تازه در توسعه روستایی است که می تواند فرصت ها و امکاناتی را به ویژه برای اشتغال و درآمد روستایی فراهم سازد. نقش و اهمیت گردشگری در فرایند توسعه روستایی در بسیاری از کشورها به اثبات رسیده است. مقاله حاضر با هدف بررسی اثرات گردشگری در توسعه پایدار روستایی در روستای پیران از توابع شهرستان سرپل ذهاب انجام شده است. جامعه آماری 110 خانوار ساکن روستای مزبور بود که از این تعداد 76 خانوار با استفاده از فرمول کوکران به عنوان نمونه انتخاب شد و سرپرستان خانوار مورد پرسش قرار گرفتند. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی می باشد و اطلاعاتی که به روش میدانی به دست آمد با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون همبستگی و رو میانگین گیری تجزیه و تحلیل شد. روایی پرسشنامه با استفاده از نظر اساتید محترم تأئید و اصلاح گردید و پایایی پرسشنامه با استفاده از تعداد 50 عدد پرسشنامه اولیه صورت گرفت که با روش آلفای کرونباخ انجام شد، مقدار آلفای به دست آمده 91% می باشد که نشان دهنده قابلیت اعتماد بسیار مناسب ابزار تحقیق می باشد. از نتایج تحقیق میت وان به موارد زیر اشاره کرد: رابطه معنادار در سطح 99% بین گوی های کاهش بیکاری، افزایش مشارکت در اجرای طرح های گردشگری و افزایش درآمد اشاره کرد. افزایش مشارکت در اجرای طرح های گردشگری کاهش بیکاری و به تبع آن افزایش درآمد را در پی دارد. همبستگی 99% بین افزایش اشتغال و کاهش مهاجرت. با افزایش اشتغال مهاجرت ها کم می شود.

Keywords:

اثرات گردشگری , گردشگری روستایی , توسعه پایدار روستایی , آزمون همبستگی , روستای پیران