معیارهای روان شناسی محیط و دیدگاه اسلام درمورد محل سکونت و موضوع تراکم

امروزه نیاز به ساخت و سازهای بلندبه دلیل توسعه ی بیش ازحدوتراکم زیاد جمعیت کلانشهرهای کنونی تجویزی ازسوی نظام معماری و شهرسازی می باشد اما طبق شواهدموجود توزیع نامتوازن ساختمانهای بلند درتمام مناطق شهری که گاهی خارج ازظرفیت قابل تحمل بعضی مناطق نیز می باشد مشکلات گوناگون شهری و مغایر با اصول توسعه ی پایداررا به وجود اورده است به نظر میر سد باحل و فصل این قبیل مسائل و مشکلات به روشهایی کاربردی درجهت بررسی مناطق شهری و پتانسیل یابی تراکم پذیری این مناطق میتوان گامی درجهت دستیابی به ارامش محیط شهری برداشت هدف ازاین پژوهش ارایه ی معیارهای روانشناسی محیطی مرتبط با امربلندمرتبه سازی درراستای ظرفیت قابل تحمل شهر و دستیابی به ارامش روانی شهروندان می باشد دراین راستا درگام نخست مفاهیمی همچون قلمرو ازدحام خلوت فشارهای محیطی و سوانح که ازعوامل تعیین کننده برای ظرفیت قابل تحمل شهر درراستای ارامش روانی شهروندان مشخص شده و متناسب با آن دیدگاه اسالم نسبت به محل سکونت و تراکم مورد بررسی قرارگرفته شده است

Keywords:

تراکم , محیط شهری , روانشناسی محیطی