لزوم استفاده از GIS در مطالعات آبیاری و آبخیزداری

تعیین سطح آب زیرزمینی یکی از مهم ترین پارامترها ، جهت تحلیل و تصمیم گیری های مدیریتی می باشد . با استفاده از سطح آب پیزومترها و روش های مختلف درون یابی می توان برای هر نقطه مورد نظر سطح آب را تخمین زد. GIS ابزاری قدرتمند برای کار با داده های مکانی می باشد . در GIS داده ها بصورت رقومی نگهداری می شوند، لذا از نظر فیزیکی حجم کمتری را نسبت به روش های سنتی اشغال می کنند. در یک GIS با استفاده از توانایی های کامپیوتر مقادیر بسیار عظیمی از دادهها را می توان با سرعت زیاد و هزینه نسبتاً کم نگهداری و بازیابی نمود توانایی اجرای آنالیزهای مکانی پیچیده، مزیت های کمی و کیفی را برای GIS فراهم می کند. انجام پردازش های تکراری با در نظر گرفتن شرایط مختلف برای دستیابی به نتیجه بهینه، تنها توسط کامپیوتر امکان پذیر می باشد که می تواند اینگونه عملیات را با سرعت زیاد و هزینه نسبتا کم انجام دهد. این توانایی تجزیه و تحلیل داده های مکانی است که GIS را از دیگر سیستم های گرافیکی کامپیوتری مجزا می سازد. امکان انجام آنالیزهای پیچیده با مجموعه داده های مختلف مکانی و غیرمکانی بصورت توأم، مهمترین قابلیت GIS می باشد که نمی توان آن را با روش های دیگر مثل روش های آنالوگ انجام داد. نقشه های هم جریان، از مطالعات زیربنائی منابع آب هر منطقه هستند، که توسط GIS تهیه می شوند. تشکیل بانک اطلاعات ایستگاه های هیدرومتری و حوضه ها در GIS صورت می گیرد. نمودار رواناب سالانه مورد انتظار بعنوان تابعی از بارش بسط داده می شود. همچنین نقشه هم جریان، رواناب مورد انتظار، رواناب واقعی، اصلاح نقشه بارش با رواناب توسط GIS صورت میگیرد. تولید نقشه 1:24/000 و 1:100/000 توسط GIS برای آبیاری و آبخیز داری انجام می شود. که در این مقاله از آن به طور اجمال صحبت شده است.

Keywords:

آبخیزداری , آبیاری , GIS