بازتعریف هویت شهری درمحدوده شاه عباسی کرج

فضاهای شهری و به ویژه فضاهای شهری تاریخی به سبب نقشی که در شکل دادن تصویر ذهنی و نقشه شناختی از شهرها دارند، از عوامل عمده ای هستند که در تعیین هویت شهر نقش اساسی داشته و باعث گردهمائی و ملاقات ساکنین هر محدوده شهری می شوند. فضای شهری در مفهومی عام، ارتباط متقابل میان روابط و رفتارهاست. یعنی ضمن آنکه محل همجواری هویت های فردی است، در یک زندگی شهری خود به مثابه مهمترین عامل احراز هویت بوده، در رفتارها و روابط انسانی تأثیر می گذارد. جایی که تعلق به آن و اهل آن بودن، نوعی هویت شناختی برای فرد به ارمغان می آورد. تلفیقی ست از توده و فضا که جز در صورت حضور افراد انسانی در آنف در مرز توده و فضا باقی می ماند. بافت های تاریخی از مهمترین بخش های هویتی هر جامعه محسوب می شود که بی توجهی به این بافت ها سبب گم شدن فضاهای مربوطه و ارزش های آن شده است. ساماندهی و احیاء این مراکز شهری علاوه بر تحقق هدف حفاظتی و احیاء به سبب ارتقاء کیفی فضاهای مربوطه و تجهیز مناسب آن، و دربرداشتن بافت تاریخی متمایز از سایر بافت های شهری بر اهمیت و جذابیت آن شهر می افزاید و می تواند محدوده بافت تاریخی شهر را به عنوان یک جاذبه مطرح کند که تواماً نیازهای ساکنان، بهره بران، گردشگران و نهایتاً خود بافت را تأمین می کند. این پژوهش به رشو توصیفی و تحلیلی، محدوده شاه عباسی کرج را به عنوان فضایی شهری که محل حضور و تعاملات شهروندان و محل انواع فعالیت ها و رفتارهاست مورد مطالعه و بررسی قرار می دهد و در نهایت با ارائه سیاست ها و راهکارهای طراحی، گام هایی را در راستای ایجاد فضای شهری با هویت در بافت تاریخی خواهد برداشت.

Keywords:

بافت تاریخی , فضای شهری , خیابان , هویت