تیپشناسی مخاطرات طبیعی در مناطق روستایی

نواحی روستایی از اولین مناطق آسیب پذیر در مواجه با مخاطرات طبیعی هستند و در مقابل چنین خطراتی بیمهنیستند. این مناطق، بسته به موقعیت جغرافیایی خود تحت تأثیر مخاطرات طبیعی ویژه ای می باشند و به علت فقرشدیدتر و دانش و تکنولوژی محدودتر نسبت به دیگر سکونتگاههای انسانی در برابر خطرات طبیعی آسیب پذیرترند.سیل، زلزله و خشکسالی از خطرات عمده ای هستند که به شدت این مناطق را تهدید می کنند و از موانع مهم توسعهروستاها به شمار می آیند. در این راستا جهت تلاش برای رهایی مناطق روستایی از مخاطرات طبیعی به این سؤال مهمپاسخ داده می شود که: مخاطرات طبیعی چه تأثیرات و پیامدهایی برای مناطق روستایی به همراه داشته و راهکارهایاساسی مقابله با آنها کدامند. در این تحقیق با روش توصیفی تحلیلی به شناسایی خطرات طبیعی تهدید کننده و مؤثر درمناطق روستایی با این فرض که برخورداری محدود مناطق روستایی از دانش و تکنولوژی جدید به ویژه ارتباطات وواکنش های سنتی در مقابله با خطرات طبیعی بر آسیب پذیری و خسارات آنها افزوده است و این خطرات ازعمده ترینموانع توسعه روستاها می باشند. بنابراین شناسایی مناطق مخاطره آمیز، ارتقاء سواد و آگاهی روستاییان و آموزش آنان درمقابله با خطرات طبیعی، پیش بینی خطر، مدیریت خطر با تأکید بر مدیریت محلی و... می توانند در کاهش آسیبپذیری و خسارات روستاییان در برابر مخاطرات کمک نمایند.

Keywords:

تیپ شناسی خطر , مناطق روستایی , مخاطرات طبیعی , آسیب پذیری