نقش تنوع قومی در توسعه گردشگری ایران

گردشگری یکی از صنایع بزرگی است که در ده های اخیر قرن بیستم به شدت مورد توجه کشورهای مختلف قرار گرفت و این صنعت را به یکی از بزرگترین صنایع جهان بدل کرده است. اهمیت این صنعت، وجود مطالعات همه جانبه و به روز را ضرورت می بخشد که از آن میان مطالعه تنوع قومی با توجه به نیاز امروز جهانیان، یکی از آنهاست. با توجه به روند جهانی شدن و تأکید یونسکو بر تنوع فرهنگی در کشورها، محافظت و بهره برداری است از این میراث انسانی به شدت مورد توجه قرار می گیرد. تنوع قومی موجود در ایران، یکی از بزرگترین پتانسیل های گردشگری است که از دیرباز گردشگری ایران را تحت تأثیر قرار داده است. این پژوهش با رویکرد توصیفی برای بررسی ارتباط تنوع قومی و توسعه گردشگری در ایران سعی کرده است تا با جمع آوری داده های اولیه معتبر، از طریق آمار توصیفی، ارتباط این دو را نشان دهد. یافته های پژوهش حاکی از وجود رابطه ای قابل توجه میان تنوع قومی و گردشگری است که آمار گردشگران ورودی این موضوع را تصدیق می کند؛ به طوری که وجود قرابت فرهنگی- قومی میان گردشگران و جامعه ی ایرانی از یک سو و تنوع بی شمار پتانسیل های قومی ایران از سوی دیگر بر قوت این ارتباط می افزاید. البته سیاست های فرهنگی ایران در این زمینه از نکاتی بسیار مهم تلقی می گردد که تا کنون به دلیل فراز و نشیب های خود نتوانسته پیامدهای مناسبی را بر تنوع قومی ایران ایفا کند.

Keywords:

گردشگری , تنوع قومی , آمار توصیفی