سنجش بهبود عملکرد ایمنی جادهای با شاخص بهره وری مالمکوئیست

سنجش اثر بخشی برنامه های ایمنی جادهای گذشته، پایه تصمیم گیریهای حال و آینده است. تصمیماتی که با هدف تخصیصبهینه بودجه محدود بهبود ایمنی جاده اتخاذ شده و زمینهساز توسعه پایدار ایمنی و تبدیل آن به شاخص ذاتی جاده ها می باشند.پیچیدگی و چندجنبهای بودن، خصوصیت عمده مسائل تصمیم گیری واقعی از جمله مسأله ایمنی جادهای بوده و تنها با مقایسهبرآمدهای سیستم ایمنی جادهای، یعنی تصادفات و تلفات جادهای، نمی توان به درک عمیق این مسأله و چهاره اندیشی آنپرداخت. از بیم دو دسته اصلی روشهای ارزیابی عملکرد، یعنی روش های پارامتری و ناپارامتری، روش ناپارامتری تحلیلپوششی داده، توانائی ارزیابی و مقایسه عملکرد نسبی چندین واحد تصمیم گیری مشابه را بدون نیاز به تخمین توابع تولید و باقابلیت پذیرش همزمان چندیم شاخص عملکرد دارد. در این مقاله با به کارگیری شاخص بهره وری مالمکوئیست بر مبنای تحلیلپوششی داده، به مقایسه اثربخشی سیستم عملکرد ایمنی جادهای در چندیم دوره یکساله پرداخته شده و نتایج با به کارگیری نرم افزار DEAP ارائه می شود. مطابق محاسبات میزان بهره وری حدودا 54 درصد از استان ها، با پیش روی زمان بهبود یافته است و در 36 درصد موارد هم با کمی کاهش روبرو بوده است. از کارائی فنی حدود 20 درصد از استان ها با گذشت زمان بهبود یافته است. شاخص دستیابی به اهداف (تغییر کارائی) در 73 درصد از استان ها رشد داشته و در 21 درصد موارد با کاهش روبرو بوده است. این شاخص نشان دهنده ی آنست که سرمایه گذاری در ارتقاء سطح شاخص های ایمنی نظیر احداث بزرگراه ها، ارتقاء روشنائی راهها، رفع نقاط حادثه خیز و... به افزایش کارائی و در نتیجه بهبود سطح ایمنی راه ها انجامیده است.

Keywords:

ایمنی جاده ای , ارزیابی عملکرد , تحلیل پوششی داده , شاخص بهره وری مالمکوئیست