بررسی ساختمانهای نوسازشیرازدرخصوص امکان یا محدودیت دربهره گیری مناسب ازانرژی خورشیدی

امروزه در جهان مبحث بهینه سازی مصرف انرژی از اهمیت ویژهای برخوردار می باشد و این موضوع به دلیل مصرف بی رویه منابع انرژی توسط جوامع بشری و در پی آن احساس خطر در مورد اتمام این منابع و همچنین پیامدهای خطرناک زیست محیطی ناشی از استفاده مفرط از انرژی های فسیلی می باشد. برای پیشگیری از این موضوع، در زمینه معماری راهکارهای ویژهای در صنعت ساخت و ساز در دنیا وضع شده است. طبق آمارهای گرفته شده در ایران و دیگر کشورهای جهان، میزان انرژی مصرفی در ایران حدود چهار برابر میانگین مصرف جهانی میباشد که مسئلهای بسیار حائز اهمیت می باشد. از این رو این فرضیه به وجود آمد که توجه به مسائل و راهکارهای تاثیر گذار در استفادهی بهینه از انرژی و پتانسیلهای موجود در زمینه معماری و ساخت و ساز شهرهای ایران چندان مورد توجه قرار نمیگیرد. نوع پژوهش حاضر کاربردی وکمی می باشد و گردآوری اطلاعات از طریق منابع اسنادی و الکترونیکی و بررسی میدانی انجام گرفته است. در مقاله حاضر، ابتدا اقلیم و تاثیر طراحی اقلیمی در بهینه سازی مصرف انرژی مورد بررسی قرار گرفته است و سپس خصوصیات اقلیمی و جغرافیایی شهر شیراز و راهکارهایی در راستای بهبود شرایط آسایش جهت به حداقل رساندن استفاده از دستگاههای مکانیکی در تولید گرمایش و سرمایش ساختمان ها ارائه شده است و در ادامه به بررسی ساختمانهای نوساز واقع در منطقهای از شهر شیراز در خصوص قرارگیری این ساختمانها در گونهبندی ساختمانهای دارای امکان بهرهگیری مناسب از انرژی خورشیدی یا ساختمانهای دارای محدودیت در بهرهگیری از انرژی خورشیدی پرداخته شده است که بر اساس نتایج به دست آمده مشخص گردید که هیچ یک از ساختمانهای مورد بررسی جزو گونه بندی ساختمانهای دارای امکان بهره گیری مناسب از انرژی خورشیدی نبودند

Keywords:

شیراز , بهینه سازی , انرژی خورشیدی , جدارهای نورگذر , ساختمان