بررسی نانوزایکوسیل وقابلیت استفاده ازآن درحفاظت ومقاوم سازی بناهای تاریخی

ایران یکی از بی نظیرترین نقاط دنیا از نظر دارا بودن آثار تاریخی متفاوت و بی شمار است، به گونه ای که برخی آن را بهشت باستان شناسان نامیده اند. حال آنکه برخی از این میراث ملی به جای مرمت اصولی، تخریب و به این ترتیب صورت مسئله پاک می شود، در این پژوهش سعی شده که بامعرفی زایکوسیل ، نسل جدید فن آوری نانو، راهی در جهت رفع کاستی های ناشی از عایق های طبیعی سطوح آثار تاریخی، ارائه شود. مطالعات بر اساس مستندات علمی، بررسی ها و تحلیل های انجام شده و آزمایشها، نشان دادن که با توجه به ویژگی ها، مکانیزم های تاثیر و فرآیندهای کاربردی، زایکوسیل اولین ماده ضدآب ، باتکنولوژی نانویی پایه آبی،مقرون به صرفه و سازگار با محیط زیست است که می توانددرضدآب کردن بتن ومصالح ساختمانی، محافظت ازآنهادربرابرگرما واشعه فرابنفش، میتواندبه طور گسترده ای درحفاظت و مقاوم سازی بناهای تاریخی نیز مورداستفاده قرار گیرد

Keywords:

زایکوسیل , فن آوری نانو , مرمت , عایق , مقاوم سازی , بناهای تاریخی