گردشگری شهری، پتانسیل بالقوه شهرهای ایران

امروزه گردشگری به عنوان یکی از مهم ترین صنایع توسعه پایدار، فرصت بزرگ فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی برای شهرها و مادر شهرهای جهانی از جمله شهرهای ایران به وجود آورده است. این صنعت در ساختارهای فضایی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی عصر پسامدرن در جامعه حال حاضر شهری ایران بسیار بااهمیت است. براساس چنین ویژگی، امروزه گسترش فضاهای باز جمعی و ایجاد مراکز فراغتی و تفریحی یکی از اهداف مهم برنامه ریزان مدیریت شهری در حوزه گردشگری شهری است. گردشگری به عنوان گونه ای خاص از نحوه گذراندن اوقات فراغت، دارای گردش مالی بسیار عظیمی در اقتصاد و بازار جهانی است و این صنعت به عنوان بزرگترین و سودآورترین صنعت جهان، رشد فزاینده ای در سبد اقتصادی کشورهای دنیا داشته است. بشر با گسترش گردشگری چیزی فراتر از اقتصاد به دست آورده و آن گسترش صلح و دوستی و حفظ حقوق انسان و طبیعت و ارتقای سطح فرهنگ و... است. این ارزش ها، بسیار ارزشمندتر از اقتصاد صرف است و عملا باعث شکوفایی اقتصاد شده است. توسعه گردشگری شهری با ارتقای ابعاد کمی و کیفی با حداکثر بازده یکی از مهم ترین فعالیت های عمده مدیریت اجرایی شهرها در عصر حاضر می باشد. کشور عزیزمان ایران با داشتن تمدنی کهن و فرهنگ غنی و برخورداری از جاذبه های گوناگون گردشگری همچون اماکن تاریخی و مذهبی، جلوه های طبیعی و اقلیم چهارگانه جز ده کشور اول جهان می باشد و این یک فرصت طلایی است که چنانچه سازمان های متولی به انها توجه کنند، می توانند گردشگری را در کشور رونق دهند و در مدت زمان نه چندان مدیدی خود را به عنوان یکی از کشورهای توسعه یافته در زمینه گردشگری در منطقه استراتژیک خاورمیانه مطرح سازند البته این مهم نیازمند نگاه فرابخشی، عزم ملی، مشارکت بخش های خصوصی و شهروندان و فرهنگ سازی در این بخش است به همین دلیل در تلاشیم نگاهی به تاثیر صنعت گردشگری شهری در توسعه پایدار شهرهای ایران عزیزمان و موانع و چالش های پیش روی ان را داشته باشیم، تا به یک نتیجه مطلوب و در خور شان و جایگاه کشور عزیزمان ایران برسیم.

Keywords:

گردشگر , صنعت گردشگری , گردشگری شهری , توسعه پایدار , اقتصاد گردشگری