مدیریت و برنامه ریزی فضائی در راستای توسعه گردشگری در استان خوزستان با تاکید بر آثار تاریخی باستانی (مطالعه موردی معبد چغازنبیل)

امروزهصنعت گردشگری یکی از محور های تشکیل قطب های رشد کشور می باشند.بسیاری از کشور ها این صنعت را منبع اصلی درآمد،اشتغال زائی و رشد بخش خصوصی دانسته و صنعت گردشگری را عامل مهم در توسعه مناطقی که از نظر اقتصادی و اجتماعی عقب تر می باشند قلمداد می کنند.کشور ما ایران در بخش گردشگری در بین 10 کشور جهان قرار دارد.در حال حاضر در آمد حاصل از گردشگری در جهان بیش از 500 میلیارد دلار است و با توجه به جمعیت جوان کشور ما، لزوم افزایش درآمد ارزی، میزان بیکاری و سرمایه گذاری خارجی، توجه بیشتر به این بخش می تواند اشتغال زائی کامل و افزایش درآمد ارزی را به همراه داشته باشد.در واقع میزان سرمایه گذاریبرای ایجاد یک فرصت شغلی در صنعت گردشگری بسیار پایین تر از دیگر صنایع است و بی شک همه کشور ها در رقابتی تنگاتنگ در پی بهره گیری از مزایای اقتصادی،اجتماعی،فرهنگی و به ویژه در آمدزائی و همچنین بالا بردن سطح اشتغال در کشور خود هستند.مدیریت و برنامه ریزی فضائی در راستای توسعه گردشگری از اهمیت ویژه ای برخوردار است.بنابراین با توجه به زیر ساخت های موجود در استان برخی از اثرات و توانمندی های گردشگری که می توانند نقش موثری در جهت توسعه اقتصادی شهرستان ایفا کنند اشاره شده است و در ادامه به بررسی افزایش ماندگاری گردشگری با توجه به آثار تاریخی و باستانی مخصوصا چغارنبیل پرداخته شده است و در پایان نتیجه گیری و ارائه پیشنهادات به عمل آمده است. روش به کار رفته در این تحقیق میدانی،کتابخانه ای،اسنادی،توصیفی و استقرائی و استفاده از مطالب گذشته متبط با موضوع بوده و از ابزار پرسشنامه جهت جمع آوری اطلاعات استفاده شده است.در این تحقیق سعی بر آن شده است تا با شناخت منابع موجود و موانع و تنگناهای توسعه گردشگری در این منطقه را فراهم نمود.

Keywords:

گردشگری , برنامه ریزی فضائی , استان خوزستان , چغازنبیل , آثار باستانی