توبه از منظر قانون مجازات اسلامی 1392 تاسیسی اسلامی در محاق چالشهای تقنینی

توبه به مثابه یکی از تأسیسات ارفاقی در حقوق جزای اسلامی میتواند واجد کارکرد کیفر زدایی در حقوق جزای عرفی باشد. به رسمیت شناختن این تأسیس اسلامی در حقوق جزای موضوعه موجب می گردد تا نظام کیفری از یک سومحمل موجهی را برای مواردی که مجرم نادم گردیده و اصلاح وی محرز می باشد جهت سقوط کیفر یا اعطاء تخفیف مجازات دارا باشد و از سوی دیگر با توجه به ضوابط توبه که حدود و ثغور آن رامشخص میسازد سیاست تقنینی در جهات سقوط مجازات از اتخاذ رویکردهای متشتت و صلاحدیدی مصون بماند. در همین راستا نگارنده میکوشد تا در وهله نخست مبانی و گونه شناسی توبه را از منظر موازین فقه جزایی تبیین نموده و سپس از رهگذر مطالعه نحوه سیاستگذاری قانونگذار در قانون مجازات اسلامی جدید، جایگاه توبه و چگونگی تأثیر گذاری آن بر مجازات را موردواکاوی قرار دهد. بی تردید اتخاذ هر گونه رویکرد ضابطه مند پیرامون توبه در امور کیفری جز از رهگذر قرائت فقهی از این تأسیس اسلامی در راستای جهت دهی صحیح به سیاست کیفری تقنینی میسر نخواهد بود

Keywords:

توبه , موازین فقه جزایی , سقوط مجازات , تخفیف مجازات , تظاهر به توبه