تاثیر ترکیب شیمیایی بر تحولات ریزساختاری فولادهای میکروآلیاژی در حین تغییر شکل گرم در منطقه دو فازی (آستنیت +فریت)

در این پژوهش تاثیر حضور عناصر میکروآلیاژی بر فرآیندهای نرم شدن دینامیکی فریت و بر میزان ریز شدن آن در حین اعمال تغییر شکل پیچش گرم در منطقه دو فازی (α +γ ) در فولادهای کم کربن میکروآلیاژی مورد مطالعه قرار گرفت. از روی منحنی های سیلان گرم و همچنین با استفاده از میکروسکوپ نوری و تکنیک EBSD در میکروسکوپ الکترونی روبشی ، رفتار تغییر شکل گرم و تحولات ریزساختاری صورت گرفته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج نشان می دهد حضور عناصر میکروآلیاژی ، بر نوع فرآیندهای نرم شدن دینامیکی و میزان آنها تاثیر گذاشته و نتیجه این تاثیر به صورت اختلاف در سطح تنش سیلان فریت در فولادها دیده می شود. نتایج EBSD نشان داد اثر توام Nb و Ti در پایدار کردن مرز دانه ها در برابر مهاجرت در حین اعمال تغییر شکل بیش از اثر Nb تنها است. همچنین اندازه نهایی دانه های فریت به دست آمده در فولادهای میکروآلیاژی ظریفتر از فولاد ساده کربنی است . به طوری که اندازه این دانه ها در فولاد ساده کربنی ، فولاد میکروآلیاژی دارای Nb و فولاد میکروآلیاژی دارای Nb-Ti به ترتیب برابر با 2/8، 1/8 و 1/5 میکرون می باشد.

Keywords:

فولاد میکروآلیاژی , تغییر شکل گرم , اندازه دانه , EBSD , تبلور مجدد