بهبود مدل تحلیلی مسیریابی کاملا وفقی مش دوبعدی در شبکه روی تراشه

با افزایش تعداد ترانزیستورها بر روی یک تراشه سیلیکونی امکان قرار گرفتن صدها هسته پردازشی بر روی یک تراشه فراهم شدد ومفهوم سیستم روی تراشه به وجود آمد. مسئله ی مهمی که در سیستمهای روی تراشده مطرح است نحوه ی ارتباط هسته هایپردازشی مختلف در آن اسح. با معرفی مفاهیم اولیه شبکه روی تراشه توسط آزمایشگاه سیستمهای کامپیوتری دانشگاه استنفورد،این ساختار ارتباطی به عنوان جایگزینی مناسب برای گذرگاه داده در سیستمهای روی تراشه پذیرفته شده است. تا کنون چندین مدل تحلیلی برای شبکه روی تراشه با توپولوژی مش n- بعدی و توروس با الگوریتمهای مسدیریابی قرعدی و وف دی بدرای ترافیدک یکنواخح پیشنهاد شده اسح. اما با توجه به غیر مت ارن بودن توپولوژی مش دوبعدی از نظر نحوهی اتصال مسدیریا ها، مددلهای تحلیلی کمی برای آن ارائه شده است. در برخی از این مدل ها از مدل آنالیزی مش n- بعدی برای به دست آوردن مددل تحلیلی مش دوبعدی استفاده شده اسح که دارای دقح لازم نمیباشد. مدلهای تحلیلی که با توجه به خصوصیات توپولوژی مش پیشدنهاد شده اند دارای دقح بیشتری هستند. در این مقاله با محاسبه دقیق نرخ رسیدن بسته به کانالهای فیزیکی، نتایج به دست آمده از یکی از دقیقترین مدلهای آنالیزی قبلی، بهبود داده شده است. با توجه به محاسبه دقیق نرخ رسیدن بسته به کانالهای فیزیکی،داده های به دست آمده از مدل تحلیلی، به نتایج شبیه سازی نزدیکتر شده اند.

Keywords:

شبکه روی تراشه , سیستم روی تراشه , مدل تحلیلی , شبکه ارتباطی مش , مسیریابی وفقی