بررسی اثر ضخامت غشاء و چگونگی جریان نسبی واکنشگرها و گاز جاروب کننده در انجام فرآیند ریفرمینگ متان در راکتور غشایی

با پیشرفت جوامع بشری، نیاز انسان ها به حمل و نقل و وسائل نقلیه افزایش یافته؛ به طوریکه به تبع آن مصرف سوخت بویژه سوخت های فسیلی همچون بنزین و گازوئیل، بصورت تصاعدی در حال افزایش است. این افزایش تقاضا، پیامدهای منفی بسیاری بدنبال خواهد داشت که مهمترین آنها تهدید سلامتی و زندگی انسان ها و موجودات زنده، بر اثر افزایش آلودگی ناشی از مصرف زیاد آنهاست. این مهم، دولت ها و ملت ها را برآن د اشت، تا نگاهی ویژه به مسئله سوخت داشته باشند، چرا که علاوه بر موارد مذکور، واردات سوخت سبب خروج میلیون ها دلار ارز از این کشورها شده است بحران انرزی و سوخت، کشورهای توسعه یافته و پیشرفته جهان را به فکر بازنگری در مصرف سوخت های فسیلی و یافتن جایگزینی مناسب برای آن ها واداشته است. یکی از مهمترین فرایندهای شیمیایی موجود برای تولید هیدروژن، تبدیل گاز طبیعی با بخار آب است. در مقاله ی حاضر مدل سازی فرایند ریفرمینگ گاز طبیعی با بخار آب برای تولید هیدروژن در راکتور غشایی پالادیم- نقره انجام گرفته است. اثر شرایط عملیاتی گوناگون از جمله ضخامت غشاء، نوع جریان واکنش کره ها و نسبت کلز طبیعی به بخار آب ورودی، بر میزان تبدیل متان که به نوعی بیانگر میزان هیدروژن تولیدی نیز هست مورد بررسی قرار گرفته است.

Keywords:

ریفرمینگ متان , ضخامت غشاء , راکتور غشا , گاز طبیعی