بررسی جذب کربن دی اکسید بر روینانولوله کربنی عامل دار شده

در این پژوهش، برای جذب گاز (CO(2، از نانولوله های کربنی چند دیواره که با استفاده از یک گروه آمین عامل دار شدند، استفاده شد. به نظور بررسی ریخت شناسی جاذب از روش های SEM و TEM و برای شناسایی جاذب از FTIR استفاده شد. طیف سنجیمادون قرمز، قرار گرفتن کامل گروه آمین در جاذب را اثبات کرد. سرعت جذب در لحظات اولیه آزمای بسیار بالا بود و میزان جذب افزایش یافت و مشخص شد که هر چه مقدار جاذب بیشتر باشد،مقدار مول جذب شده نیز بیشتر است. با افزایش دما، میزان جذب کاهش یافت که این کاهش در میزان جذب را می توان به تضعیف پیوند موجود در سطحجاذب با افزایش دما، نسبت داد. با افزایش فشار نیز، مقدار مول جذب شده افزایش یافت. همچنین برای بررسی بیشتر اثر دما، هم دماهای جذب فرئوندلیچ و لانگمویر و تطابق آن ها با داده های تجربی، مورد بررسی قرار گرفت و درصد جذب نمونه عامل دار شده نسبت به نمونه خام در مدل لانگمویر و فرئوندلیچ به ترتیب 18/29 و 19/21 درصد بود و مشخص شد که هم دمای فرتوندلیچ تطابق بهتری را نشان می دهد. بیشینه مقدار جذب در شرایط p=6bar و T=308/15K به دست آمد.

Keywords:

نانولوله های کربنی چند دیواره , عامل دار کردن , گروه آمین , کربن دی اکسید