ارائه یک روش تلفیقی در ترکیب سرویس ها در معماری سرویسگرا

با توجه به اهداف سازمان ها در ارائه خدمات که عبارت است از پیشرفت، جلب رضایت مشتریان، افزایش کارایی و افزایش امنیت، استفاده از راهکارهای متفاوت به منظور رسیدن به اهداف وچشم اندازهای سازمان و نیز عقب نماندن از موضوع فناوری اطلاعات و ارتباطات امری ضروری به نظر می رسد. معماری سرویس گرا یک استاندارد یا چارچوبی است که برنامه های عامل را می گیرد و آنها به فرایند های منحصر به فرد می شکند که سرویس نامیده می شوند. سرویس وب از پیام های SOAP مبتنی بر فرم های XML برای حمل و مبادله داده، از WSDL برای توصیف واسط استفاده می کند، شناخت و یافتن سرویس ها توسط مرکز ثبت UDDL انجام می شود بنابراین یکپارچه سازی یا ترکیب این سرویس ها، ارتباط سست بین توابع کسب و کار را فراهم می آورد. این عناصر برای برقراری ارتباط توابع کسب و کار درسرویس وب و سازمان ها ایده آل اند. اما ترکیب این سرویس های وب فرصتی را برای سازمان ها فراهم آورده است که با استفاده از سرویس های موجود، قابلیت تطبیق با تغییرات مکرر در نیازمندی کاربران میسر گردد و به سرعت به اهداف کاربران رسیدگی شود. این مقاله، تلاشی است برای ارائه روشی برای انتخاب سرویس با استفاده از پلان های طراحی شده. در این مقاله ما براساس الگوریتم پویای دایجسترا مسیری بهینه برای رسیدن به هدف که طبق سناریو پیشنهادی ثبت نهایی بلیط می باشد را ارائه می نمائیم. در این مقاله طبق سناریو سرویس هایی را استخراج می کنیم، سپس با استفاده از این سرویس ها پلان هایی را به صورت گراف نشان می دهیم. دراین پلان ها(گراف) سرویس ها، به صورت گره، و لبه ها، نحوه ارتباط و میزان شباهت سرویس ها را نشان می دهد. انتخاب سرویس های وب با استفاده از معیارهای کیفی امنیت، مقیاس پذیری، قابلیت اعتماد، کارائی، فضا، زمان،قابلیت تولید مجدد، قابلیت نگهداری، قابلیت ترمیم، قابلیت استفاده، قابلیت حمل، قابلیت استفاده مجدد، قابلیت یکپارچگی، قابلیت همکاری می باشد.

Keywords:

معماری سرویسگرا , استانداردهای وب سرویس , ترکیب سرویس , الگوریتم دایجسترا , معیار کیفی