چگونگی بکارگیری سرمایه های انسانی در عصر مدیریت دانش(مطالعه موردی: شرکت پست)

در دنیای رقابتی امروز، نقش دانش بعنوان یکی از عوامل ایجاد مزیت رقابتی پایدار، پررنگ تر شده است. از سوی دیگر دیدگاه های قدیمی به نیروی انسانی تغییر یافته و انسانها بعنوان سرمایه های ارزنده ی سازمانی تلقی می گردند. لذا کشف نقش سرمایه ی انسانی در مدیریت بهینه ی دانش، امری لازم بنظر می رسد. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف ارایه ی راهکارهایی برای حداکثر رساندن امکان پیاده سازی مدیریت دانش، با تکیه بر سرما یه انسانی انجام پذیرفته است. این تحقیق کاربردی با استفاده از روش پیمایشی و با ابزار پرسشنامه با مطالعه ی 322 نفر از کارکنان ادارات پست تهران، بعنوان نمونه، به کشف چگونگی رابطه ی بین این دو متغیر می پردازد. در این پژوهش با توجه به غیر نرمال بودن داده ها، بمنظور تجزیه تحلیل داده ها از آزمون اسپیرمن و برای رتبه بندی ابعاد آنها از فریدمن استفاده شده است. نتایج حاکی از آنست که بین ابعاد سرمایه انسانی (طبق مددل بونتیس 2000) ومدیریت دانش (طبق مدل مارشال 2004) در اداره پست، رابطه مستحکمی وجود دارد و این رابطه در بعد شایستگی سرمایه انسانی به حداکثر ممکن می رسد.

Keywords:

سرمایه انسانی , مدیریت دانش , شایستگی , زیرکی , نگرش